Geschiedenis

Shiatsu therapie is een drieduizend jaar oude manier om ziekte te behandelen. Men gaat ervan uit dat Shiatsu uit acupunctuur is ontstaan, maar het is logischer aan te nemen dat genezing door middel van aanraking al eerder bestond. Aanraking is immers een vrij natuurlijke reactie bij pijn. Ook vandaag de dag oefenen we druk of wrijving op ons lichaam om pijn te verlichten.

Het uitgangspunt voor een Shiatsu behandeling is het in balans brengen van de verschillende energieën en het zelfhelend vermogen van het lichaam te stimuleren. Als je lichaam in balans is, kun je weerstand bieden aan invloeden van buitenaf.

Oorsprong

De oorspronkelijke kennis van Shiatsu komt uit China en bereikte (6e eeuw na Chr.) via de oude handelsroutes de eilanden van Japan. Deze kennis bestond uit acupunctuur en anma. (Dit is de chinese massage techniek ook wel tuina genaamd). Over de jaren werd het verfijnd en verder ontwikkeld. Tokujiro Namikoshi is de grondleger van Shiatsu. Het doel van Shiatsu was om een therapeutisch systeem te maken die geïntegreerd is in de moderne anatomie en fysiologie. Dit is gelukt want Shiatsu is door het Japanse Ministerie van Volksgezondheid erkend als een therapie.

Meridianen

In de tijd van het klassieke werk over de interne geneeskunde van de Gele Keizer (het oudste Chinees medische werk) waren vrijwel alle 365 klassieke punten of tsubo’s langs de meridianen al bekend. Sindsdien heeft men door experimenteren kunnen uitwijzen dat deze punten een voorspelbaar invloed hebben op bepaalde functies en delen van het lichaam. Bepaalde punten raakte bij bepaalde ziektes geïrriteerd en waren gevoelig voor aanraking. Zodoende kon men ze gebruiken voor het stellen van een diagnose en het geven van een behandeling. Groepen punten met dezelfde kenmerken werden met elkaar verbonden en zo kreeg het meridiaanstelsel zijn beslag.

Cupping

Cupping is een oeroude behandelmethode die tot op de dag van vandaag effectief wordt toegepast.

Sinds 1950 wordt cupping in China erkend als een officiele therapie en wordt toegepast in ziekenhuizen door heel het land.

Het wordt dus veel in China gebruikt maar ook in europa werdt cupping al lang gebruikt. De oude Egyptenaren maakte al gebruik van cupping. Er zijn oude texten van rond 1550 voor Christus waarin cupping technieken worden beschreven. Ook in mediterrane landen zoals Griekenland was cupping een traditionele genees techniek.

Met cupping creart men een vacuum op de huid die tot de diepere strukturen door dringt. 

Verklevingen en spierknopen worden naar de oppervlakte gebracht waardoor blokkades worden opgeheven. 

Na een behandeling met cupping is het belangrijk om veel te drinken zodat het limfatisch systeem de afvalstoffen kan verwerken en  afvoeren. Na afloop van de behandeling kunnen er rode of blauwe plekken ontstaan, deze verdwijnen na ongeveer een week. Als de vlekken donkerder zijn zal het lichaam hier langer over doen. Na de behandeling is het goed om deze plekken warm te houden en nogmaals voldoende water te drinken.

Moxa

Moxa therapie is een warmte therapie die verkregen wordt door kruiden boven of op de huid te verbranden.

De warmte van de moxa wordt als zeer weldadig ervaren waardoor men dieper kan ontspannen. 

Doordat de warmte van moxa diep in het lichaam kan penetreren, verwarmt het de dieper gelegen zones snel en kan het daar de Qi deblokkeren en weer laten stromen. 

De meest gebruikte methode is om een kruiden sigaar te gebruiken.

Deze wordt ongeveer 1 cm boven de huidoppervlakte gehouden (bijv. op acupunctuurpunten, miridiaan trajecten of huidzones.) tot de huid rood kleurt.